رانجھے جائی کے گھرے آرام کیتا
گنڈھ پھیریا سُو وِچ بھائیاں دے
سارو کوڑ ما آئی کے گرد ہویا
بیٹھا پنچ ہو وِچ بھرجائیاں دے
چلو بھایو ویاہ کے سیال لیاے ئے
ہیر لئی ہے نال دعائیاں دے
جَنج جوڑ کے رانجھے تیار کیتی
ٹمک چابدھے مگر نائیاں دے
واجے دکھنی دھرگاں دے نال وجن
لکھ رنگ چھینے سرنائیاں دے
وارثؔ شاہ وساہ کیہ جیونے دا
بندہ بکرا ہَتھ قصائیاں دے
