ہیر جان بحق تسلیم ہوئی
سیالاں دفن کرکے خط لکھایا ای
ولی غوث تے قطب سبَھ ختم ہوئے
موت سچ ہے رب فرمایا ای
کل شیٔ ھالک الا وجھہ
حکم وچ قرآن دے آیا ای
اساں صبر کیتا تساں صبر کرنا
ایہہ دُھروں ہی ہندڑ ا آیا ای
اساں ہور اُمید سی ہور ہوئی
خالی جائے اُمید فرمایا ای
ایہہ رضا قطعی نہ ٹلے ہرگز
لکھ آدمی تُرت بھجایا ای
ڈیرا پُچھ کے دھیدو دا جا وڑ یا
خط روئیکے ہتھ پھڑ ایا ای
ایہہ رو ونا خبر کیہ لیایائی
منہ کاس تھوں بُرا بنایا ای
معزول ہویوں تخت زندگی
تھوں فرمان تغیر دا آیا ای
میرے مال نُوں خیر ہے قاصداو
آکھ کاسنوں ڈسکنا لایا ای
تیرے مال نُوں دھاڑ وی اوہ پیا
جس توں کسے نہ مال چھڈایا ای
ہیر موئی نُوں اٹھواں پہر ہویا
مینوں سیالاں نے اَج بھجایا ای
وارثؔ شاہ میاں گل ٹھیک جانیں
تیتھے کُوچ دا آدمی آیا ای
