بھریاں بڈّھاں جھاگن ویلے نہ ویکھاں نہ بھالاں سر، سروٹ تے دب دے اندر اپنا آپ ونجالاں میں بھانبڑ وچ بلدا جاواں، لوکی آکھن، بلّے پُھلاں ورگا ہاسا چھڑکن، میں کیہ جاناں چالاں توں ہیں ڈھیر نصیباں والی، گل میری نہ پُچھیں میرے لیکھ، ہواواں اگے بیٹھ کے دیوا بالاں پل پل اترن کھوہ دے اندر، پل پل اُتے آون اکھ نمانی کیویں جھلے ہنجواں والیاں ماہلاں تو پڑوا دے بُلّے وانگوں ہر پاسے اُڈ جاویں میریاں مشکاں کسّ چھڈیاں نیں تیرے دکھ دیاں جالاں مینوں کھاون دوڑے آون کیڑے، کاں تے مچھیاں اپنا ماس میں کنھوں پاواں، کنھوں کنھوں ٹالاں
