ਕਿੱਕਰ ਕਹਿਰ ਪਵੇ ਹਰ ਪਾਸੇ, ਰਹਿੰਦਾ ਸਾਰਾ ਪੋਹ

ਕਿੱਕਰ ਕਹਿਰ ਪਵੇ ਹਰ ਪਾਸੇ, ਰਹਿੰਦਾ ਸਾਰਾ ਪੋਹ
ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਅੰਗਿਆਰੇ ਲੈ ਕੇ ਫੇਰ ਨਾ ਆਇਆ ਉਹ

ਨਜ਼ਰਾਂ ਦੇ ਬਦਲਦੇ ਪਿੱਛੇ ਲੁਕਿਆ ਲਹੂ ਦਾ ਚੰਨ
ਸਾਂਵਲੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਰਹੀ ਸੂਹੇ ਚਾਨਣ ਦੀ ਟੋਹ

ਮੇਰੇ ਬਾਹਜੋਂ ਕੌਣ ਅੱਲਾ ਨਿੱਘੇ ਮੇਰਾ ਪੰਧ ਪਹਾੜ
ਅੰਦਰੇ ਅੰਦਰ ਖਿਲਰੇ ਹੋਏ ਲੱਖਾਂ ਲੰਮੇ ਕੋਹ

ਕਸਰਾਂ ਮੈਂ ਅਸਮਾਨੀਂ ਉੱਡਦਾ, ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ
ਤੰਬੂ ਵਾਂਗੂੰ ਤਣਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਮੋਹ

ਜ਼ਫ਼ਰਾ, ਬਹੁਤ ਪੁਰਾਣੇ ਹੋ ਗਏ ਦਿਲ, ਦਿਲਬਰ ਦੇ ਕਿੱਸੇ
ਅੱਜ ਹਵਾਵਾਂ ਤੇ ਰਾਹੋਂ ਦੀ ਨਵੀਂ ਕਹਾਣੀ ਛੂਹ