نیندر نِگھ نچوڑ کےاجّو گل مکا دیاں
اِکو خواب سُنا دیاں، سارے فرق مٹا دیاں
سوچاں دھر کے تلی تے گھسی چوانی لفظ دی
سُٹّاں ایہنوں یا کِتے دھوکے نال چلا دیاں
مطلب نوں لٹکا دیاں بہت ہنیرے کھوہ وچہ
بھنبل بھوسے پا دیاں، ایسی بات بنا دیاں
میرے وس ہنیر دی، واء دے گُھمن گھیر دی
کس دی ریت رلا دیاں، کس دی دُھوڑ اُڈا دیاں
روکے مینوں ویکھ کے، کھوہلے بُوہا کار دا
میں جھوٹاں دی پوٹلی اُس دے ہتھ پھڑا دیاں
بنھاں اک دن شعر وچہ اُسدا اصلی ناں ظفر
رازاں دی خشبوئی نوں شہرو شہر ہُلا دیاں
