صلاح

اُڈیک نالوں کاہل چنگی

اٹاں نال پکوڑے نئیں کھائی دے

بات بدلی ساکھ بدلی

بن سیوا نئیں میوا

بندے دی شکل چنگی ناں ہووۓ تے گل تے چنگی کرنی چائیدی اے

بُریاں نال بھلا کرنا بُرا ہے

بُرے دی بُرائی کنُوں بچ

بُرے نال نہ رل، بُرا وڈھاوے گل

بُلھیا تینوں کافر کافر آکھدے، توں آہو آہو کہی جا

بِن سیوا، میوہ نہیں

بگانہ محل دیکھ کے اپنی کُلّی نہیں ڈھائی دی

بگانی چوپڑی دیکھ نہ ترساویں جی

تلوار تھلّے دم تاں لاں

تن دے، مَن لے

جاگدے دا لکھ، سُتے دا ککھ

سو سیانے اکو مت تے مورکھ وکھو وکھ

سُتے کُتے نوں وٹا نئیں ماری دا

سُنو سب دی، کرو اپنی

سیوہ نوں میوہ اے

مارو گٹے، جیہڑا کھڑا پٹے

مت دین والا مندا تے ہتھ دین والا چنگا

مونہہ چوں نکلی گل پرائی

مٹھا بول تے موتی رول

نین ملا کے کدے چین نئیں ملدا

واہ ہل کھا پھل

ویہلے توں ونگار بھلی

کاواں ٹولی اِکو بولی