ਬੇਵਕੂਫ਼

ਅੱਗਾ ਦੌੜ ਤੇ ਪਿੱਛਾ ਛੋੜ

ਆਈ ਮੌਜ ਫ਼ਕੀਰ ਦੀ ਲਾਈ ਚਗੀ ਨੂੰ ਅੱਗ

ਇਕ ਇੰਨਾ ਦੂਜਾ ਕੰਧਾਂ ਤੇ ਪੁੱਜੇ

ਉਨੀ ਨੂੰ ਗੱਦੇ ਦਾ ਚਾਅ

ਚਾ ਉਧਾਰ ਗਉਂ ਬਣਾਵਾਂ, ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਦੀ ਰਣ ਸੜ੍ਹ ਨਵਾਂ

ਚਾਚੇ ਦੀ ਧੀ ਚਲੀ ਮੈਂ ਕਿਉਂ ਰਾਹਵਾਂ ਇਕੱਲੀ

ਤਪਾ ਸੋ ਖਪਾ

ਤਵਿਓਂ ਲਾਹ ਕੇ ਚੁੱਲ੍ਹੇ ਵਿਚ

ਤਾਉੜੀ ਉਬਲੇਗੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਕੰਢੇ

ਤਾਊ ਲੀ ਅੱਗੇ ਟੋਏ, ਤਾਵਲ ਕਿਕਨ ਹੋਏ

ਤਾਲੋਂ ਘੁਤਮੀ ਡੂੰਮਣੀ, ਬੋਲੇ ਆਲ ਬਤਾਲ

ਤਾਵਲ਼ਾ ਸੋ ਬਾਵਲਾ

ਤੁਰਿਆ ਲੱਗਣ ਤੇ ਖੂਹ ਨਹੀਂ ਖਟੀਦਾ

ਤੁਰੇ ਰਾਹ ਕੁਰਾਹ, ਮਰਦ ਕੂੰ ਚੱਕੀ, ਰਣ ਕੂੰ ਪੰਧ, ਸੰਡੇ ਕੂੰ ਗਾਹ

ਤੁਰੇ ਰਾਹ ਕੁਰਾਹ, ਮਰਦ ਕੂੰ ਚੱਕੀ, ਸੰਡੇ, ਸੰਡੇ ਕੂੰ ਗਾਹ, ਸਵਾਣੀ ਨੂੰ ਰਾਹ

ਪਰਾਈ ਜੰਞ, ਅਹਿਮਕ ਨੱਚੇ

ਪਰੌਠਾ ਕੈਨ ਨਾਲ਼ ਟੱਡ ਨੀਇਂ ਪਰਦਾ

ਪਿੰਡਉਣ ਮੈਂ ਆਇਆ, ਸੁਨੇਹਾ ਤੋਂ ਦੇ

ਪੀਣ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਨਹੀਂ, ਛਿੜਕਣ ਨੂੰ ਗੁਲਾਬ

ਪੇਟ ਦੀ ਪੇੜ, ਤੇ ਹਨੂੰ ਕਢਾਏ

ਪੇਟ ਸੜ ਕੇ ਰੋਟੀ ਨੂੰ, ਜੋੜਾ ਚਾੜ੍ਹੇ ਵੋਹਟੀ ਨੂੰ

ਪੈਰ ਉਪਰ ਆਪ ਕੁਹਾੜੀ ਮਾਰਨਾ

ਪੈਰ ਵੱਡੇ ਗਵਾਰਾਂ ਦੇ, ਸਿਰ ਵੱਡੇ ਸਰਦਾਰਾਂ ਦੇ

ਪੱਠੇ ਖਾ ਗਈ ਗਾਂ ਤੇ ਗ਼ੁੱਸਾ ਵੱਛੇ ਤੇ

ਫਸੀਆਂ ਛੱਡ, ਅੱਡ ਦੀਆਂ ਮਗਰ ਨੱਸਣਾ

ਫ੍ਫੱਦੂ ਕੰਪਨੀ ਤੇ ਤਾਜਾ ਹਵਾਲਦਾਰ

ਬਹੁਤੀ ਚਾਹਨਾ, ਥੋੜਿਓਂ ਵੀ ਜਾਣਾ

ਬਾਬੇ ਦੀ ਧੀ ਚਲੀ ਤੇ ਮੈਂ ਕਿਉਂ ਰਿਹਾਂ ਇਕੱਲੀ

ਬਾਰ੍ਹੀਂ ਰੂੰ ਤੇ ਤੇਰ੍ਹੀਂ ਕਪਾਹ

ਬਿਨਾ ਬੁਲਾਏ ਬੋਲਣਾ, ਅਹਿਮਕਾਂ ਦਾ ਕੰਮ

ਬੁਰਾ ਜੰਗਲ਼ ਦਾ ਵਾਸਾ, ਬੁਰਾ ਮੂਰਖ ਦਾ ਹਾਸਾ

ਸੋ ਕੋਹ ਦਰਿਆ ਸੁੱਥਣ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ