-
ਅਕਲ
ਅਪਣਾ ਕੀਤਾ ਆਪਣੇ ਅੱਗੇ
-
ਅਕਲ
ਅਪਣਾ ਗੁੜ ਵੀ ਸ਼ਰੀਕਾਂ ਕੋਲੋਂ ਚੋਰੀ ਖਾਈਦਾ ਏ
-
ਅਕਲ
ਅਪਣਾ ਪੱਲਾ ਚਾਵਾਂ ਤੇ ਆਪ ਨੰਗੀ ਹੋਵਾਂ
-
ਅਕਲ
ਆ ਵਲੀਆਂ ਦਾ ਖਾਦਾ ਤੇ ਸਿਆਣਿਆਂ ਦਾ ਆਖਾ ਪਿੱਛੋਂ ਸੁਆਦ ਦਿੰਦਾ ਏ
-
ਅਕਲ
ਆ ਹਲਕਿਆਂ ਦੇ ਪਿੰਡ ਵੱਖਰੇ ਨਈਂ ਹੁੰਦੇ
-
ਅਕਲ
ਆਈ ਬਸੰਤ ਪਾਲ਼ਾ ਅੜਨਤ
-
ਅਕਲ
ਆਟੇ ਦੀ ਬਲੀ ਬਣਾਵਾਂ ਮਿਆਉਂ ਕੌਣ ਕਰੇ
-
ਅਕਲ
ਆਦਮੀ ਚਿਹਰੇ ਮੁਹਰੇ ਤੋਂ ਪਹਿਚਾਣੀ ਦਾ ਏ
-
ਅਕਲ
ਆਦਮੀਆਂ ਨੂੰ ਆਦਮੀ ਮਿਲਦੇ ਨੇ ਖਾਂ ਨੂੰ ਖਉ ਨਈਂ ਮਿਲਦੇ
-
ਅਕਲ
ਆਪਣੀ ਕੀਤੀ ਦਾ ਕੀ ਇਲਾਜ
-
ਅਕਲ
ਆਪਣੀ ਨਿੰਦਰ ਸੋਵਨ ਆਪਣੀ ਨਿੰਦਰ ਜਾਗਣ ਚੰਗਾ
-
ਅਕਲ
ਆਪਣੀ ਪੁੱਤ ਆਪਣੇ ਹੱਥ
-
ਅਕਲ
ਇਕ ਕਲਾ ਦੋ ਗਿਆਰਾਂ
-
ਅਕਲ
ਇਕ ਚੁੱਪ ਸੋ ਸੁੱਖ
-
ਅਕਲ
ਇੰਨਾ ਮੁੱਲਾਂ ਟੁੱਟੀ ਮਸੀਤ
-
ਅਕਲ
ਉਜੜੀ ਮਸੀਤ ਤੇ ਗਾ ਲੜ ਇਮਾਮ
-
ਅਕਲ
ਉਧਾਰ ਲਿਆ ਤੇ ਮਿੱਥੇ ਲੱਗਣਾਂ ਗਿਆ
-
ਅਕਲ
ਔਖੇ ਵੇਲੇ ਲਈ ਡੱਬੇ ਕਿੰਜ ਕੇ ਰੱਖੋ
-
ਅਕਲ
ਘਰ ਦਾ ਜੋਗੀ ਜੋਗੜਾ, ਬਾਹਰ ਦਾ ਜੋਗੀ ਸਿੱਧ
-
ਅਕਲ
ਚਾਕਰੀ ਥੀਂ ਘਾ ਖੋ ਤੁਰਨ ਚੰਗਾ
-
ਅਕਲ
ਚਾਤਰ ਤੂੰ ਵੈਰੀ ਭਲਾ, ਮੂਰਖ ਭਲਾ ਨਾ ਮੀਤ
-
ਅਕਲ
ਚਾਦਰ ਵੇਖ ਕੇ ਪੈਰ ਪਸਾਰੀਏ
-
ਅਕਲ
ਜਿਨ੍ਹੇ ਮੂੰਹ ਓਨੀਆਂ ਗੱਲਾਂ
-
ਅਕਲ
ਤਡੀ ਟੱਪੂ ਤੇ ਪਹਾੜ ਢਾ ਦੇਣਾ ਐਂ
-
ਅਕਲ
ਤਪ ਥੀਂ ਰਾਜ, ਰਾਜ ਥੀਂ ਨਰਕ
-
ਅਕਲ
ਤਰਨ ਉਹਲੇ ਲਾਖ ਛਿਆਯਾ ਥਾਂ
-
ਅਕਲ
ਤਰਾ ਡਾਂ ਵੱਡੀਆਂ, ਵਿਚ ਖ਼ੈਰ
-
ਅਕਲ
ਤਲਵਾਰ ਦਾ ਘਾਉ ਤਾਂ ਭਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਜ਼ਬਾਨ ਦਾ ਨਹੀਂ ਭਰਦਾ
-
ਅਕਲ
ਤਲਵਾਰ ਦਾ ਫੁੱਟ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਏ, ਪਰ ਜ਼ਬਾਨ ਦਾ ਨਹੀਂ
-
ਅਕਲ
ਤਲ਼ੀ ਬਾਦਸ਼ਾਹਾਂ ਨਾ ਜੁਲੀ
-
ਅਕਲ
ਤਾਂ ਹੀ ਜਾਣੇ ਪਤਾ ਜੇ ਰਾਕਸ਼ਿਆਂ ਤੋਂ ਛੱਟਾ
-
ਅਕਲ
ਤਾਰ ਬਲੀ ਤੇ ਰਾਗ ਬੁਝਿਆ
-
ਅਕਲ
ਤਾਰਾ ਹਮੇਸ਼ ਦਰਿਆ ਦੀ ਮੌਤ ਮਰਦਾ ਹੈ
-
ਅਕਲ
ਤਾੜੀ ਵਜੇ ਦੋਨੋਂ ਹੱਥ, ਕਿਸੇ ਹਿੱਕ ਤੇ ਇਲਜ਼ਾਮ ਨਾ ਰੱਖ
-
ਅਕਲ
ਤਿਲ਼ ਘਣਾ, ਮੋਠ ਛਿਦਰਾ, ਡੱਡ ਟੱਪ ਜਵਾਰ, ਕੋਈ ਕੋਈ ਬੂਟਾ ਵਾੜ ਦਾ, ਕਦੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ਹਾਰ
-
ਅਕਲ
ਤਿਲ਼ ਘਣਾ, ਮੋਠ ਛਿਦਰਾ, ਡੱਡ ਟੱਪ ਜਵਾਰ, ਕੋਈ ਕੋਈ ਬੂਟਾ ਵਾੜ ਦਾ, ਕਦੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ਹਾਰ
-
ਅਕਲ
ਤਿਲ਼ ਛਿੱਦੀ, ਧਾਨ ਸੰਘਣੀ, ਡੱਡ ਟੱਪ ਕਪਾਹ, ਝਿੰਮ ਮਾਰ ਰਜ਼ਾਈ ਦੀ ਵਿਚ ਮਕਈ ਦੇ ਜਾ
-
ਅਕਲ
ਤਿੰਨ ਚੀਜਾਂ ਕੌੜੀਆਂ, ਮਿਰਚ, ਤਮਾਕੂ,ਫ਼ੇਮ
-
ਅਕਲ
ਤਿੰਨ ਥਾਨ, ਚੌਥਾ ਮਦਾਨ
-
ਅਕਲ
ਤੁਰਕਾ ਹਿੱਕ ਘੋੜੀ, ਤੇ ਪਾ ਗਾਹ ਲਾਹੌਰ ਤੋੜੀ
-
ਅਕਲ
ਤੁੜ ਪੜ ਗਲੇ ਪਿਆ ਹਨੀਸ
-
ਅਕਲ
ਤੋਏ ਦੀ ਤੇਰੀ, ਤੇ ਹੱਥ ਦੀ ਮੇਰੀ
-
ਅਕਲ
ਤੋਏ ਸੁਹਾਗੇ, ਇੱਕੋ ਦੱਤ
-
ਅਕਲ
ਤੋੜ ਕੱਢਣ ਛੱਡਿਆ, ਮਸਾਂ ਚਾਲੇ ਹੀ ਚਲੇ
-
ਅਕਲ
ਤੰਦੀ ਵੱਜੀ ਤਾਂ ਰਾਹ ਗੁਜੱਹੀ
-
ਅਕਲ
ਤੱਤੀ ਕੋ ਤਾਰਾ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਦੁਖੀ ਜਾਹ ਦਿਖੇ ਦਾ ਮਨੇ
-
ਅਕਲ
ਤੱਤੀ ਗਰਾਹੀ ਨਾ ਨਿਗਲੇ ਨਾ ਅਗਲੇ
-
ਅਕਲ
ਤੱਤੀ ਨੂੰ ਤਾਰਾ ਸਾਹਮਣਾ
-
ਅਕਲ
ਤੱਤੇ ਦੁੱਧ ਨਾਲ਼ ਮੂੰਹ ਸਾੜੇ, ਹਨ ਲੱਸੀ ਨੂੰ ਵੀ ਫੂਕਾਂ ਮਾਰੇ
-
ਅਕਲ
ਦਾਤਰੀ ਦੇ ਇਕ ਪਾਸਿਓਂ ਤੇ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਦਵੇ-ਏ-ਪਾਸਿਓਂ ਦਿੰਦੇ
-
ਅਕਲ
ਦੰਦ ਗੇਅ ਸੁਆਦ ਗਿਆ, ਅੱਖੀਆਂ ਗਿਆਂ ਜਹਾਨ ਗਿਆ
-
ਅਕਲ
ਨਿੱਤ ਦਾ ਪ੍ਰਾਹੁਣਾ ਹਿੱਕ ਦਾ ਸਾੜ
-
ਅਕਲ
ਨਿੱਤ ਦਾ ਪ੍ਰਾਹੁਣਾ ਹੱਕ ਦਾ ਸਾੜ
-
ਅਕਲ
ਪਰਾਈ ਆਸ ਦਾ ਕੀ ਵਸਾਹ
-
ਅਕਲ
ਪਰਾਈ ਆਸ ਨਾ ਆਈ ਰਾਸ
-
ਅਕਲ
ਪਰਾਈ ਆਸ ਸਦਾ ਨਿਰਾਸ
-
ਅਕਲ
ਪਹਿਲਾਂ ਕੰਮ, ਫ਼ਿਰ ਚੰਮ
-
ਅਕਲ
ਪਹਿਲਾਂ ਤੌਲੀਏ, ਫ਼ਿਰ ਬੋਲੀਏ
-
ਅਕਲ
ਪਾਣੀ ਨੀਵੇਂ ਪਾਸੇ ਦੌੜ ਦਾ ਹੈ
-
ਅਕਲ
ਪਾਸਾ ਇਹ ਜੋ ਦੀਵੇ ਦਾ, ਹਾਕਮ ਇਹ ਜੋ ਦੇਵੇ ਨਿਆਂ
-
ਅਕਲ
ਪਿਆਸਾ ਖੂਹ ਦੇ ਕੋਲ਼ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਖੂਹ ਪਿਆਸੇ ਕੋਲ਼ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ
-
ਅਕਲ
ਪਿੰਡ ਦੀ ਕੁੜੀ ਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਚਿੜੀ ਇਕ ਬਰਾਬਰ ਹੁੰਦੀ ਏ
-
ਅਕਲ
ਪੀਵਣ ਭੰਗਾਂ ਤੇ ਸੋਵਨ ਬਾਗ਼ੀਂ, ਪਿਛਲੇ ਜੀਵਨ ਕਰਮਾਂ ਦੇ ਭਾਗੀ
-
ਅਕਲ
ਪੁੰਨ ਦੀ ਘੋੜੀ ਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਦੰਦ ਗਿਣੇ ਨੇਂ
-
ਅਕਲ
ਪੁੰਨ ਦੀ ਜੜ੍ਹ ਸਦਾ ਹਰੀ
-
ਅਕਲ
ਪੈਰ ਦੀ ਵਗੀ ਮੁੜ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਫ਼ਕੀਰ ਦੀ ਵਗੀ ਨਹੀਂ ਮੁੜਦੀ
-
ਅਕਲ
ਪ੍ਰਦੇਸ ਗਿਆ, ਭੜੋਲੇ ਪਿਆ, ਇਕੋ ਜਿਹਾ
-
ਅਕਲ
ਪੰਜ ਉਂਗਲੀਆਂ, ਪੰਜ ਚਿਰਾਗ਼
-
ਅਕਲ
ਪੰਜੇ ਉਂਗਲਾਂ ਇਕੋ ਜਿਹੀਆਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀਆਂ
-
ਅਕਲ
ਪੱਥਰ ਤੇ ਬੂੰਦ ਪਈ ਨਾ ਪਈ
-
ਅਕਲ
ਫਸ ਗਈ ਤੇ ਫਟਕਣ ਕੀ, ਛੁੱਟ ਗਈ ਤੇ ਅਟਕਣ ਕੀ
-
ਅਕਲ
ਫੁੱਟ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਜਿੱਤ ਵਧਾਇਆ ਪੇਟ
-
ਅਕਲ
ਫੁੱਲ ਦੀ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਨੱਕ ਤਾਈਂ, ਤੇ ਚੰਗੇ ਦੀ ਚੰਗਾਈ ਮੁਲਕਾਂ ਤਾਈਂ
-
ਅਕਲ
ਫੁੱਲ ਮੋਈ ਘੁਮਿਆਰੀ, ਮੇਰੇ ਦੋ ਪ੍ਰਾਹੁਣੇ ਆਏ
-
ਅਕਲ
ਫੁੱਲਾਂ ਨਾਲ਼ ਕੰਡੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇਂ
-
ਅਕਲ
ਫ੍ਫੱਨੇ ਦਾ ਫ੍ਫੱਨਾ ਤੇ ਰੰਗੜ ਓ ਦਾ ਰੰਗੜ ਓ
-
ਅਕਲ
ਫੜੀ ਨੀ ਮਾਂ ਪੇੜਾ, ਦਿਖਾ ਮੈਂ ਕਿਹੜਾ, ਹਾਈਆ ਨੀ ਮੈਂ ਕਿਉਂ ਦੇਖਾਂ ਤੇਰਾ
-
ਅਕਲ
ਬਲ਼ਾ ਤੇ ਬਲ਼ਾ ਗ਼ਾਲਿਬ ਹੈ
-
ਅਕਲ
ਬਾਂਕਾ ਹਾਲ਼ੀ, ਮੁਫ਼ਤ ਦਾ ਜੰਜਾਲ਼
-
ਅਕਲ
ਬਾਂਝ ਕੀ ਜਾਣੇ ਪਰਸੂਤਾਂ ਦੀ ਪੀੜ
-
ਅਕਲ
ਬਾਬਾਫ਼ਰੀਦ, ਰੰਨਾਂ ਡਾਹਢੀਆਂ ਤੇ ਮਰਦ ਗ਼ਰੀਬ
-
ਅਕਲ
ਬਾਲ ਸਭ ਦੇ ਸਾਂਝੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
-
ਅਕਲ
ਬਾਲਾਂ ਕੋਲੋਂ ਸ਼ੈਤਾਨ ਵੀ ਡਰ ਗਿਆ ਸੀ
-
ਅਕਲ
ਬਾਸੀ ਕੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਉਬਾਲ਼
-
ਅਕਲ
ਬਿੱਛੂ ਦਾ ਕੱਟਿਆ ਰੋਵੇ, ਸੱਪ ਦਾ ਕੱਟਿਆ ਸੋਵੇ
-
ਅਕਲ
ਬਿੱਲੀ, ਅੱਗ, ਫ਼ਕੀਰ ਘਰੋ ਘਿਰੀ ਫਿਰਦੇ ਨੇਂ
-
ਅਕਲ
ਬੁਰੇ ਦੀ ਬੁਰਾਈ ਤੋਂ ਹਰ ਕੋਈ ਡਰਦੇ
-
ਅਕਲ
ਬੰਦੇ ਦਾ ਬੰਦਾ ਦਾਰੂ
-
ਅਕਲ
ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਰੌਣਾ ਹਥਿਆਰ, ਜਵਾਨ ਨੂੰ ਨਿਕਲ਼ਨਾ ਹਥਿਆਰ, ਬਡ਼ੇ ਨੂੰ ਮਰਨਾ ਹਥਿਆਰ
-
ਅਕਲ
ਭਾਤ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਕਾਂ ਬਥੇਰੇ
-
ਅਕਲ
ਭਾਰਾ ਪੱਥਰ ਵੇਖ ਕੇ, ਚੁੰਮ ਕੇ ਛੱਡ ਦੀਏ
-
ਅਕਲ
ਮੱਝ ਵੇਚ ਕੇ ਘੋੜੀ ਲਈ
ਦੁੱਧ ਪੈਣੋਂ ਗਈ, ਲੁਧਿ ਸੁੱਟਣੀ ਪਈ -
ਅਕਲ
ਵਾਹ ਪਿਆ ਜਾਣੇ ਤੇ ਰਾਹ ਪਿਆ ਜਾਣੇ
-
ਅਕਲ
ਵੇਲੇ ਦੀ ਨਮਾਜ਼ ਕੁਵੇਲੇ ਦੀਆਂ ਟੱਕਰਾਂ
-
ਅਕਲ
ਸਿਆਣੇ ਦਾ ਰੋਸਾ ਤੇ ਕਪਾਹ ਦਾ ਸੋਕਾ ਚਰਗਾ ਸਮਝ ਵਿਚ ਆਨਦਾ ਏ
-
ਅਕਲ
ਸਿਆਣੇ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਮੋਰਕ ਨੂੰ ਫਿਟਕਾਰ
-
ਅਕਲ
ਸੋਚੀਂ ਪਿਆ ਤੇ ਬੰਦਾ ਗਿਆ
-
ਅਕਲ
ਹਿਜੜਿਆਂ ਦੇ ਘਰ ਬਾਲ ਨਹੀਂ ਜੰਮਦੇ
-
ਅਕਲ
ਹੱਥਾਂ ਦੀਆਂ ਬੰਨ੍ਹਿਆਂ ਦੰਦਾਂ ਨਾਲ਼ ਖੋਲਨੀਆਂ ਪੈਂਦੀਆਂ ਨੇਂ
ਅਕਲ
ਅਕਲ ਬਾਰੇ ਪੰਜਾਬੀ ਅਖਾਣ