ਅੰਗ

ਦਸ ਜਿੰਨੇ ਪੱਕਾਉਣ ਵਾਲੇ
ਬੱਤੀ ਜਿੰਨੇ ਖਾਵਣ ਵਾਲੇ

ਦੋ ਕਬੂਤਰ ਜੋੜੂ ਜੋੜੀ ਖੁੰਬ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਾਲੇ
ਚਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅਟਕੀ ਮਟਕੀ ਰੱਬ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਾਲੇ

ਆਉਂਦੀ ਏ ਤੇ ਦੀਵੇ ਦੁੱਖ
ਜਾਂਦੀ ਏ ਤੇ ਖੋ ਹੋਏ ਸੁਖ

ਬੱਤੀ ਡਾਲਾਂ ਇਕੋ ਪੁੱਤਰ

ਦੇਖੋ ਯਾਰੋ ਇਹ ਕੀ ਕਰਦਾ
ਰੰਨਾਂ ਦਾ ਇਹ ਪਾਣੀ ਭਰਦਾ
ਰਵੇ ਸਭਨਾਂ ਦੇ ਉਹ ਨਾਲ਼
ਰੰਗਤ ਉਸਦੀ ਚਿੱਟੀ ਲਾਲ਼
ਮਰਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ਵਢਾਵਣ
ਅੱਜ ਦੀਆਂ ਰੰਨਾਂ ਚੋਗਾ ਪਾਵਨ

ਦੋ ਕਬੂਤਰ ਡੁੱਬ ਖਿੜ ਬੇ
ਵੱਖੋ ਵੱਖ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਖਡ਼ੇ
ਉੱਡ ਹਵਾ ਅਸਮਾਨੋਂ ਆਉਣ
ਘਰ ਤੋਂ ਮੂਲ ਨਾ ਜਾਵਣ

ਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਦਾ ਮਹਿਲ ਬਾਹਰ ਕੰਡਿਆਂ ਦੀ ਵਾੜ
ਅੰਦਰ ਉਹਦੇ ਲਹਿਰ ਬਹਿਰ ਬਾਹਰ ਉਜਾੜ ਦੀ ਉਜਾੜ

ਤਾਕ ਭਰਿਆ ਕੌਡੀਆਂ ਦਾ ਕੋਈ ਲੈ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ
ਚਿੱਟੇ ਪੀਲੇ ਰੰਗ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੋਈ ਲਾਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ
ਮਾਲ਼ਾ ਵਾਂਗਰ ਬਹਿਣੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਉਠਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ
ਬਾਤ ਮੇਰੀ ਦੀ ਗੁੰਝਲ਼ ਐਸੀ ਕੋਈ ਖੋਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ

ਲੱਗ ਲੱਗ ਕਹੇ ਨਾ ਲੱਗੇ
ਬਿਨ ਆਖੇ ਲੱਗ ਜਾ