انگ

دس جنے پکاون والے
بتّی جنے کھاون والے

دو کبوتر جوڑو جوڑی کھمب اوہناں دے کالے
چال اوہناں دی اٹکی مٹکی رب اوہناں نوں پالے

آوندی اے تے دیوےدُکھ
جاندی اے تے کھوہوے سُکھ

بتی ڈالاں اِکو پتر

دیکھو یارو ایہہ کیہ کردا
رناں دا ایہہ پانی بھر دا
رہوے سبھناں دے اوہ نال
رنگت اِسدی چِٹی لال
مرد اوہناں دے سر وڈھاون
اج دیاں رناں چوگا پاون

دو کبوتر ڈب کھڑبے
وکھو وکھ اوہناں دے کھڈے
اُڈ ہوا اسمانوں آون
گھر توں مُول نہ جاون

شیشاں دا محل باہر کنڈیاں دی واڑ
اندر اوہدے لہر بہر باہر اُجاڑ دی اُجاڑ

طاق بھریا کوڈیاں دا کوئی لے نہیں سکدا
چٹے پیلے رنگ اوہناں دے کوئی لاہ نہیں سکدا
مالا وانگر بہنی اوہناں دی کوئی اُٹھا نہیں سکدا
بات میری دی گُنجھل ایسی کوئی کھول نہیں سکدا

لگ لگ کہے نا لگے
بِن آکھے لگ جا