ਫਲ਼

ਸਬਜ਼ ਕਟੋਰੀ ਮਿੱਠਾ ਭੁਤ
ਲਵੋ ਸਹੇਲੀਓ ਹੱਥੋ ਹੱਥ

ਪਾਰੋਂ ਆਏ ਪਾਏ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਿਰ ਆਪਣੇ ਕਟਾਏ

ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਂ ਮੈਂ ਆਲੀ ਭੋਲੀ
ਫ਼ਿਰ ਸਵਾਈ ਖੱਟੀ ਚੋਲ਼ੀ
ਜਾਂ ਮੈਂ ਕੀਤਾ ਸੂਹਾ ਭੇਸ
ਅੱਠ ਪਿਆ ਮੈਨੂੰ ਉਚੱਕਾ ਵੇਸ

ਸੱੀਵ ਨੀ ਇਕ ਨਾਰੀ ਡਿੱਠੀ
ਵਿਚੋਂ ਉਤੋਂ ਸਾਰੀ ਮਿੱਠੀ

ਸ਼ਾਮ ਰੰਗ ਤੇ ਉਹਦਾ ਮੁੱਖ
ਸੰਘਣੇ ਪੱਤਿਆਂ ਵਾਲਾ ਰੱਖ
ਮਾਸ ਉਸ ਦਾ ਹਰ ਕੋਈ ਖਾਵੇ
ਹੱਡੀ ਸੁੱਟ ਪਰਾਂਹ , ਹੱਥ ਵਧਾ ਅਗਾਂਹ

ਮਾਂਵਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਲੀਰ ਪਲੀਰ, ਪੁੱਤਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵੱਟਿਆਂ
ਇਹ ਬੁਝਾਰਤ ਨਾ ਬੁਝੇਂ ਤਾਂ ਮਨਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਪੱਟੀਆਂ

ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਲੌ ਟਿਕੀ ਪਾਣੀ ਨਾਲ਼ ਭਰੀ
ਭੰਨ ਕੇ ਉਸ ਦਾ ਪਾਣੀ ਪੀਵਣ
ਗੱਲ ਕਰਾਂ ਖਰੀ