پیشے

بُڈھا ایانا جو کوئی آئے
ایہدے اگے سیس نوائے

بُڈھا ایانا جو کوئی آوے
اوہدے اگے سِیس نواوے

بات پاواں بتولی پاواں بات نوں لگے کنڈے
جھنڈو کُڑی ویاہن چلے سارے پنڈ دے مُنڈے

ٹاکی ٹاکی کٹھیاں کردا
ہر اک دا اوہ پانی بھر دا
وِچ انھیرے ٹُر دا پِھر دا

چکڑ جُھوٹھ مجھوٹھیاں، تُوں جُھوٹھا وی نہیں
گھوڑے وانگوں دوڑیں، تُوں گھوڑا وی نہیں
تینوں پُھل لگے ونو ونی، تُوں رُکھ وی نہیں

چینی چین، بچینی ریت
باراں کچھر باراں پیٹ
باراں کھیڈن بالو ریت
باراں ہور چھنیاں
تاں پُتراں دا نام دھریساں

رنگ برنگے کپڑے کوئی نہ اوہدی ذات
مرن جوگا کر گیا تے مُڑ نہ پُچھی بات

گُرو جی نے ٹونا کیتا، وچ بھرے بازار
نکے بالے اکٹھے ہو گئے ویکھن دو دے چار
گھوڑا کھوتا ہاتھی بن گئے جو کرے کرتار

بار نہ ہووے سبھ دا جو بھوگی ہووے
پتہ نہیں چلدا اوسدا جو جوگی ہووے
پشو اوہدے لئی چنگیرا بھانویں روگی ہووے