کتھا

واہندے دے من تے
ساوی بیہان ٹُری
پاروں اواز آئی
جیویں چنبے دی لڑی
چن زِویں تے لتھا
چھل اسماں چڑھی
راہواں سوار کُھنجیا
واگ ہتھاں وچ ٹھری

حوالہ: تاء، مشتاق صوفی؛ سانجھ لاہور 2008؛ صفحہ 70 ( ویکھو )