میں مرزا ساگر سندھ دا میری راول جنج چڑھی
میں ٹُریا سُولی چُم کے مینوں ایہو رِیت بڑی
میں پِیواں بھر بھر چُلیاں زہر تریہاں لڑی
چولے لتھے انصاف دے خلقت حیران کھڑی
میں اِک پیڑھی دا سُورما تے اٹھاں دا سردار
میں اُڈ اسمانیں چلیاں تے میرا نام اُڈار
میری عشق دے نال اشنائی، میری نابری نال اُمنگ
میری چوراں نال چترائی میری نال قصائیاں جنگ
میری اُڈی خبر خدائے تیک میرا ویلا ہویا تنگ
"میں باجھ بھراواں ماریا میرا ترکش ٹنگیا ای جنڈ"
میں شہید شہادت چکھنا مینوں کھبے پاسے رکھنا
میں لنگھ دریاؤں چلیاں میری سبھناں تائیں گنڈھ
میں جُھومر کھیڈاں کھیڈدا ایس جُوہوں لنگھیا پار
ہُن پِچھانہہ نہ مُڑ کے ویکھنا رہ جانا نہ اُرار
میں مرزا ساگر سندھ دا میری راول جنج چڑھی
میں ٹُریا سُولی چُم کے میرے سِر تے موت کھلہی
میں اپنے بول ویاہونے میں آپ چڑھائی جنج
میں پائی موت نُوں نتھنی میں راضی کیتے رنج
میں سچ سُہاگن کرکے کر دِتی ایہہ پچھان!
اوہ جیون جگ تے سُورمے بن جاندے جو اکھان
میں مرزا ساگر سندھ دا مینوں مانے جگ جہان
کالیاں کُکڑاں بانگاں دِتیاں رات دے ٹوٹے چار
ٹنگ منارے چاننی چن لتھا جیوں تلوار
رات ہنیری قہر دی تے ہنجواں وانگر لو
اج چن میتھوں شرما گیا تے اوہلے رہیا کھلو
میرے مُکھ تے پھندا جُھولدا تے کمبے پیا جلاد
میری اکھیں لالی انت دی میں پھڑی انت دی واگ
تے اُڈ ٹٹیہری جان دی اسمانیں ٹنگ کھلہی
میں کلّا لاڑھا موت دا میری کلّیاں جنج چڑھی
میرے سر تے لاوو کلغیاں تے گل وچ ہار حمیل
میرا چولا رنگ دیو رتڑا میری اجرک گھلو جیل
نی سُن صاحباں پنجابنے! اسمانیں ہوسن میل!
میں اتھرو تھل دی ریت دا اج وساں وانگ تریل
میں پڑھی پڑھائی موت دی میرے پیریں کال دھمال
میری اکھیں اتھرو چاننا میری سانجھ ہئوکیاں نال
مینوں دھرتی لگے اُڈدی میرے پیراں ہیٹھ اسمان
میری اکھیں سُنیہے گُجھڑے میری تلیاں اُتے جان
میرے سُفنے ویکھن والیو میں سُفنا بن کھلہاں
میں سُتاں نیندر جاگدی میں اُٹھیاں موت سویر
میرے اگے پِچھے نھیریاں تے گھیرے چار چوفیر
مینوں مانن والے سنگ اوئے اج پتنوں دُور کھڑے
میں اج دی رات پراہونا مینوں وِدعیا کون کرے
میں سانول نیلی بار دا میری ازلاں کُوک پڑی
میں مِرزا مہران دا میری میری راول جنج چڑھی!
میں کلّی کُوک ایمان دی میرے سجّے کھبّے کُوڑ
میں کنڈھے بلدا دیوڑا تاراں بیڑی دے پُور
میری لوئے لنگھو بیلیو! میں لائی گھر نوں اگ
میں چانن کراں ہنیر نُوں میرا چانن مانے جگ
میری چُپ نال پاٹن کالجے میری دُھم نال کمبن تھل
مینوں روون سسیاں سوہنیاں میں ہر ہر اج دی کل
بیلیو تِتر بولن بار دے تے ویلا رہیا کھلو!
رات اُداسیاں مِل لئی تُساں سُتے رہ گیو!
میں اِک اِکلّا جاگدا تے میری سیج میدان
ڈھول نگارے موت دے کیہڑا سُنے جوان
میرے سجنو بیلیو سُتیو! اِس نیندر دے قربان
کنڈھیاں مُڈھ تُردی پالکی میں وِچ وگاں مہران
میں مِرزا ساگر سندھ دا ہنیراں دی امان
میرے سر تے موہدا کاسڑا اکھواوے ناں اسمان
میری اجرک لال ہنیری میری ٹوپی لج کِسان!
میں آن ہتھوڑے ہتھ دی، میں اج قلمان دا مان
میں جشن مناواں موت دا میں ہر ہانی دا ہان
میرے ہتھیں تند تقدیر دی تے رنگلی رنگ چڑھی
میں مرزا ساگر سندھ دا میری راول جنج چڑھی
میں جُھوٹے لے لئے موت دے میں چاڑھی پینگھ سویل
میں شاہ حسین دی عاجزی میں شاہ لطیف دی ویل
میرے دشمن لِکھن عدالتاں میرے سجناں خبر پڑھی
میں مرزا ساگر سندھ دا میری راول جنج چڑھی
