مرچاں دے پتّر

پُنیاں دے چن نُوں کوئی مسیا
کیکن ارگھ چڑھائے وے!
کیوں کوئی ڈاچی ساگر خاطر
مارو تھل چھڈ جائے وے!

کرماں دی مہندی دا سجنا!
رنگ کیویں دس چڑھدا وے
جے قسمت مرچاں دے پتّر
پیٹھ تلی تے لائے وے !

غم دا موتیا اُتر آیا
صِدق مرے دے نینیں وے!
پرِیت نگر دا اؤکھا پینڈا
جِندڑی کِنج مُکائے وے!

کِکراں دے پھُلّاں دی اڑیا
کون کریندے راکھی وے!
کد کوئی مالی ملھیَاں اُتوں
ہریال آن اڈائے وے!

پِیڑاں دے دھر کونے کھا کھا
ہوگئے گیت کسیلے وے!
وچ نڑوئے بیٹھی جِندو
کیکن سوہلے گائے وے!

پرِیتاں دے گل چُھری پِھریندی
ویکھ کے کِنج کُرلاواں وے!
لے چاندی دے بِنگ قصائیاں
میرے گلے پھسائے وے!

تڑپ تڑپ کے مر گئی اڑیا
میل تیرے دی حسرت وے !
ایسے عشق دے ظُلمی راجے
بِرہوں بان چلائے وے!

چُگ چُگ روڑ گلی تیری دے
گھنگھنیاں وَت چب لئے وے !
کٹھے کر کرکے میں تیلے
بُکل وچ دُھکھائے وے!

اِک چُلی وی پی نہ سکی
پیار دے نِترے پانی وے !
ویہندیاں سار پئے وچ پُورے
جاں میں ہوٹھ چھوہائے وے