Labhde paani rahe sehra che jiwan bhar aseeN
KhandraaN choon bhalde aiween rahe ik ghar aseeN
Zindagi de es safar wich ankiya se morne
Wapre je hadse sit mathe lene jar aseeN
Be wafai taan ohnaan di soch da hissa rahi
Par ohnaan noon muaaf kar ke bhulna aksar aseeN
Teerthan te jaan di lor sanoon keh bhala?
Apne hi ghar che he jad labha saroor aseeN
Maniyan he door manzil , hosla himmat bari
Kar ke rehna ais noon har haal hi hun sar aseeN
Reference: Guftagoo; Sanjh; Page 45 ( view source )