Gal Sun ni Ambrriye Meriye

Aj koonjan aayian pahar ton
Ban daaran udd diyan lehndiyan
Wan khetien rakrran behndiyan
Dukh shukman de layi sehndiyan
Chunj lekh nagar wich maar ke
Poh magh maghar guzar ke
Phir watnan nu murr jandiyan
Na kardiyan wa’ada aan da
Na dasdiyan wela jaan da
Phir sara eh kujh soch ke
Mann cherre raag malhar ni
Inj dill de wajde taar de
Jain poh wich pawe phuhar ni
Phir chanba khirda angana
Koi kalla mere waang na
Par jad eh maye meriye
Saal agle phir ne aandiyan
Mere chete gal eh pandiyan
Toon jaa ke maye meriye
Phir auna kehrre saal ni
Kad puchna mera haal ni

Gal sun ni ambrriye meriye
Ek jogi aya wehrr-rre
Main chaleaan hath wakhaun nu
Kujh laamtan gal chon lahn nu
Jaa puchna ki wich lekh ni
Ki kehnde hath de rekh ni
Koi inj di rekh hai hath mere
Jehrri jawe jhok alast nu
Raahe laa de main jehe mast nu
Jaa wekhan roohan bhondiyan

Kujh hasdiyan kujh rondiyan
Kujh sohniyan kujh kohjiyan
Kujh rusiyan kujh mann maujiyan
Phir dhunda tera takh ni
Sona karlaan apna bakht ni

Gal sun ni ambrriye meriye
Mainu dass khaan thaan koi toll ke
Jithe sahwan hown wikdiyan
Main lay laan sabh kujh wech ke
Lawaan wela poora mech ke
Jinhe saah tere
Ohne saah mere
Phir har gharri atte har wele
Wich roohan houn hazuriyan
Na jisman de wich dooriyan
Gal sun ambrriye meriye

Reference: Poh Wich Paway Phohar, Zahid Jarpalwi; Sanjh Lahore; Page 25 ( view source )