ایہہ جنگل ساڈا موراں دا ایہہ موراں چنّ چکوراں دا
ایہہ جنگل ساڈا موراں دا
جاں فجرے دی وا جھلّے پئی پُھلاں دے ورقے تھلّے پئی
خوشبو وی رستے بُھلّے پئی مینہہ وردا ایتھے زوراں دا
ایہہ جنگل ساڈا موراں دا
اک روز شکاری دھائے سی جال اوہناں نے لائے سی
اک راجا رانی آئے سی داء لگا کالے چوراں دا
ایہہ جنگل ساڈا موراں دا
اوہ بابل میرا، میری ماں، لے گئے شکاری کیہڑی تھاں
میں کہندا کی میں گونگا ساں، منہ ویکھ ریہا ساں ہوراں دا
ایہہ جنگل ساڈا موراں دا
ایہہ موراں چنّ چکوراں دا
