پنجابی بُجھارتاں

موڈھے تے سلاری
کدے ہولی کدے بھاری

شام رنگ تے اوہدا مُکھ
سنگھنے پتیاں والا رُکھ
ماس اس دا ہر کوئی کھاوے
ہڈی سٹ پرانہہ ، ہتھ ودھا اگانہہ

کالا چھنب
اوہدے دو کن

اِک بات اجہی پایئے سُن وے بھائی حکیماں
لکڑی چوں پانی نکلے پانی وچوں ڈھیماں

لُنڈا چِڑا پہاڑیں بولے
ان نہ کھائے پانی تولے

اُپر لوہا ہیٹھاں لوہا، دو اُنگلاں وِچ آوے
ہولی ہولی ٹُر دی جاوے، لِیڑے وڈھ وڈھ کھاوے

نِکی جیہی کُڑی
اوہدے ڈِھڈ وچ لکیر

سیو نی اک مرد میں ڈِٹھا
وچوں کوڑا اُتوں مِٹھا

سونے دی کُونڈی وچ چِٹے بیر
نہ لاہیں راتیں نہ لاہن سویر

اینی کُو مِٹی
سارے اندر لِپی