پنجابی اکھان

بہتے گھراں دا پروہنا بُھکھا ہی رہندا ہے

آیا ماما گجنا ان پانی سنگنا

تریہ پُتّر، چالھی پوترے، اجے وی بابا گھا کھوترے

بابا مِصری آپنی پئی تاں دُوجی بِسری

تِتر کھمبی بدلی، رن ملائی کھا، اُہ وَسے، اُہ اُدّھلے، کدے نہ خالی جا

پُھوہی پُھوہی کرکے تلا بھر جاندا ہے

پَیسے نُوں پَیسہ کِھچدا ہے

جھت پئی تے مت گئی

پیکے دیاں دی خبر کون دے

جنھے منہ اونیاں گلّاں