مڑ مڑ سوہنی پئی پکاردی سی
مل جاہ اوئے سجنا ویلڑا ای
اوکھے وقت آ دیہہ دار مینوں
تیری چاہ اوئے سجنا ویلڑا ای
سننجیں روح نے کل جنجال سُٹے
گلوں لاہ اوئے سجنا ویلڑا ای
لہر قہر دے نال قہار ولوں
پیا واہ اوئے سجنا ویلڑا ای
تیری سوہنی ہو نڈھال پئی آ
لمے راہ اوئے سجنا ویلڑا ای
سن کے ملک الموت حیران ہویا
میری آہ اوئے سجنا ویلڑا ای
مینوں قسم تیری، لیا روک پانی
میرا ساہ اوئے سجنا ویلڑا ای
مردی وار وکھا نمانیاں نوں
مکھ ماہ اوئے سجنا ویلڑا ای
جہڑا کنڈھڑے تے بوٹا جان دا سی
لگی ڈھاہ اوئے سجنا ویلڑا ای
مرغ روح دا میر شکار خونی
لیا پھاہ اوئے سجنا ویلڑا ای
مینوں وصل دیدار دے باجھ کوئی
ناہیں چاہ اوئے سجنا ویلڑا ای
تیرے فضل دے باجھ نہ ہور میرا
درد کھاہ اوئے سجنا ویلڑا ای
