سوہنی وتّ پکاردی ماؤں تائیں
ہن آ کھاں توں میرے کول مائی
سوہنی کوجھیاں دی پرکوجھڑی نوں
کاہنوں کیتو ای ایڈ کلول مائی
شالہ نجّ جنیندیؤں سوہنی نوں
انبھول مائی، انبھول مائی
گل گھٹّ اکے مینوں مارنا سی
اکے دیونا سی زہر گھول مائی
جو کجھ میں غریب دے نال ورتی
ہن پچھ ناہیں میتھوں پھول مائی
کالی چڑھی اندھیرڑی موت والی
مینوں دسنوں رہا نرول مائی
دیئیں پیار دلاسڑا مہر سیتی
جتھے دیکھسیں گی میرا ڈھول مائی
میری جان لباں اتے آن کھلی
فضل شاہ وانگوں ڈاواں ڈول مائی
