پھرے واویلا کردا کنڈھیاں تے
یارا چھڈّ کے جا نہ دور مینوں
اگے گھاؤ کلیجڑے کار آہا
لائی سانگ دوبار ضرور مینوں
جیویں جان دے نال ہزار برساں
وچھڑ جاونا نہیں منظور مینوں
تیرے ہجر بیمار نے مار لیا
رہا مول نہ عقل شعور مینوں
چھڈّ گیوں اوئے یار نمانیاں نوں
کرکے نال فراق دے چور مینوں
وچ جیو دے ہور امید آہی
پایا ہور دا ہور فتور مینوں
فضل شاہ نہ مار فراق اندر
سدّ لئیں او یار حضور مینوں
