مہینوال کنڈھے اُتے کوکدا سی
کیہا لا گئیوں مینوں بان بیلی
عزرائیل نے مجھ ونجارڑے دی
لٹّ لئی ہے کلّ دوکان بیلی
تدھ یار دی قسم نہ جھوٹھ مولے
تیرے باجھ جہان ویران بیلی
لدّ گیوں بے خبر بے صبر کولوں
سانگ ماریؤ جان پچھان بیلی
ایویں چپّ چپاتڑا نسّ گیوں
کوئی دسّ نہ تھاں مکان بیلی
لکّ توڑ گیوں اساں عاجزاں دا
سنجی موت دا مار ودان بیلی
آوے صبر ناہیں اکھیں روندیاں نوں
مینوں دیہہ دلاسڑا آن بیلی
حکم ربّ دے تھیں لاش سوہنی دی
ہوئی یار دے ولّ روان بیلی
جدھر یار آہا اودھر لاش گئی
پانی لا رہا لکھ تان بیلی
اوویں نین آہے انتظار دوویں
مہینوال دی طرف دھیان بیلی
رڑھدی لاش آئی نیڑے کنڈھڑے دے
جتھے کھلا آہا پریشان بیلی
دیکھو عشقَ ایہہ عاشقاں سادکاں دا
بتّ قدرتوں کرے بیان بیلی
دوویں ہتھ پسار پکار کیتی
مل جاہ مینوں میرے ہان بیلی
اچنچیت آہا دوروں نظر پیا
جنہاں بیلیاں دا نگھابان بیلی
مہینوال مارے چھال وچ نیں دے
مونہوں آکھدا میں قربان بیلی
گل لگّ ملے بجھی اگّ دل دی
مہینوال دتی اوویں جان بیلی
سورج وانگ غروب ہو گئے دوویں
لبھے جا کتے ڈونگھی تھاں بیلی
پچھے عشقَ جانی دتی جان جانی
رکھ صدق یقین ایمان بیلی
بجلی آہ فکر دے نال مارے
پہنچی خبر زمین اسمان بیلی
اچی رون لگا بدل مار چیکاں
سنی آہ فغان جہان بیلی
بھاویں روز قیامتاں آن پہنچا
کیتا کل جہان گمان بیلی
جان دتیاں باجھ نہ یار ملدا
جان بجھ کے جان وننجان بیلی
دتی جان تے جان نوں پا لیا
باجھوں جان دے جان نہ جان بیلی
فضل شاہ پر خاتمہ عاشقاں دا
کرو کلّ بیان عیاں بیلی
