دوویں بتّ رڑہدے گوڑھے پیار والے
اس روز دے وچ جھناؤں دے جی
باہر کنڈھڑے تے سبھ یار پیارے
پئے کونج وانگوں کرلاؤندے جی
خواجہ خضر مہتر الیاس تائیں
نبی پاک رسول فرماؤندے جی
جھبّ جا لیاونا عاشقاں نوں
مڑ مڑ حکم ایہو فرماؤندے جی
دوویں یار تعظیم تسلیم کر کے
لمے وہن جھناؤں دے جاؤندے جی
چارے ملک لے کے آئے پلنگھ سوہنا
رل کے طرف جھناؤں دے جاؤندے جی
بہت ڈھونڈ سیتی اوڑک پائیو نے
چادر تان اتے پلنگھ چاؤندے جی
چارے ملک اٹھائ کے پلنگھ تائیں
خدمت وچ رسول لیاؤندے جی
ستے پا گلوکڑی مہر سیتی
کارن غسل دے پکڑ چھڈاؤندے جی
سارے لائکے زور بے زور ہوئے
اوڑک آپ نبی پاس آؤندے جی
دوروں دیکھ کے پاک رسول تائیں
دوویں بت چا سیس نواؤندے جی
کہے نبی چھڈو اک دوسرے نوں
ذرا تساں نوھاونا چاہنندے جی
اسی وقت جدا ہو گئے دوویں
اک پلک نہ دیر لگاؤندے جی
روز کفن کارن عطر آب کوثر
حوراں گھلّ رسول منگواؤندے جی
اوڑک حکم رسول کریم کیتا
مجنوں سدّ کے غسل دواؤندے جی
کفن سوہنی تے مہینوال سندا
ادریس تھیں بیٹھ سواؤندے جی
اودھر غسل دتا لیلی سوہنی نوں
جس طور دے نال نوھاؤندے جی
جدوں لئے نوھا دھوا دوویں
اسے پلنگھ تے کفن وچھاؤندے جی
اکو کفن دے وچ لپیٹیو نے
دوویں یار اوویں گل لاؤندے جی
صفاں بنھ جنازے آہر ہوئے
اچی پاک رسول فرماؤندے جی
عضو ساز پچھے ہتھ بنھ کھلے
نبی ہو امام پڑہاؤندے جی
اوڑک سوہنی تے مہینوال سندی
میت چا لیہندے ولّ جانودے جی
مار ڈھاہیں اوہ نے زارو زار روندے
آہ ماردے حالَ وننجاودے جی
اٹھے پہر پیاریاں سجناں دا
ہرے سجرے گھاہ چمانودے جی
آوے صبر ناہیں اکھیں روندیاں نوں
لکھ وار رہے سمجھاؤندے جی
کندھا دین وارو واری یار چارے
ہنجھو مینہہ دے وانگ ورساؤندے جی
کلمہ 'واحد ہو لا شریک' والا
کندھا دین دے وقت الاؤندے جی
سدھا طرف مدینے دے راہ پھڑیا
پیر واؤ دے وانگ اٹھاؤندے جی
یار گھلّ فرشتے نور نوری
دکھن روزیوں قبر کڈھاؤندے جی
قدماں ول رسول کریم دے جی
دوہاں عاشقاں نوں دفناؤندے جی
فضل فاتحہ آکھ روان ہوئے
دوہاں بیلیاں دا غم کھاؤندے جی
