منتر لکھ کروڑ نصیحتاں دے
رہی ماں غریب چلا میاں
کول بیٹھ سنیاں سوہنی سبھ گلاں
کیتی مول نہ چوں چراں میاں
ایپر عشقَ رچیا لوں لوں سوہنی دے
جاتا یار نوں اک خدا میاں
جس توں جان ایمان قربان کیتا
کیہا اس تھیں پھیر پھرا میاں
عشقَ ننگ نموس نوں جاندا کی
عشقَ توڑدا شرم حیا میاں
فضل شاہ جو عشقَ خوار ہوئے
ہتھوں ہووندا دون سوا میاں
