تیرا حالَ احوال معلوم مینوں
بسّ روہ دے وچ نہ آ دھیا
جیکر موت آوے تیرے جیہیاں نوں
ماپے لیاؤندے شکر بجا دھیا
ایہہ بھی مکر فریب کمال تیرا
جہڑا رون اتے پائیو تا دھیا
تدھ جیہیاں نہ ڈرن بلائیاں توں
راتیں چیر وننجن دریا دھیا
ایویں جاننی ہیں میں بھی ماں تیری
مینوں نین نہ پئی دکھا دھیا
راتیں باپ تیرے تائیں خبر کرساں
جندوں دیسیا تدھ ونجا دھیا
تینوں جاندی ہاں کارے ہتھیئے نی !
گلاں نال نہ پئی ٹھگا دھیا
مہینوال نوں چا جواب دیساں
جدوں لیاوسی مہیں چرا دھیا
انگ ساک قبیلڑا کی ساڈا
کہڑے دیش دی اوہ بلا دھیا
فضل ربّ دے تھیں کل لہہ ویسی
مہینوال والا تیرا چا دھیا
(اس بند وچ ایہہ تک وی لکھی ملدی ہے:
چور چتر وانگوں لتر لتر کریں،
سارے سطر حیا گوا دھیا)
