Roop saroop naqshyan ton bin, dill ton dill nu raah hunde ne
Saukha nahi mehsoos karan eh, ik dharkan do saah hunde ne
Phul pattian wich jeeon, khushboyi an disdi, par hazir howe ,
Pauna de mad mast phuare, isde asal gawah hunde ne
Nangi akh nu disda kujh na, ki hai mann de andar turda,
Mere warge paandhi tahiyon, rahan wich gumrah hunde ne
Pyar ghulam kadde nahi hunda, ghariyan pehar diwas na bhaleyo,
Ek phul surkh ghulab sonp ke, qarze kitthe laah hunde ne
Eh tan sadde andar turdi, phirdi hai jo agan ajooni,
Odan moh diyan tndan khatir, kitthe charkhe daah hunde ne
Apas wich wishwas de paatar, jekar hon sunieh de nate,
Sach pucho tan eh hi rishte, dein duni de shah hunde ne
Dharti anbar paar surajon, maar udaari jehrre pohnchan,
Kaal mukt hir nootte mann hi, sacheen be parwah hunde ne
Roop saroop naqshyan ton bin
Reference: Ravi, Gurbhajan Gill; Sanjh Lahore; Page 49 ( view source )