1
موڑے کون کلام نوں جاں لکھے لکھن ہار
عشق گہائے عاشقاں کرکے چشماں چار
ناوک وگن زہر دے دُسر جاون سار
ہِک سہکن ہِک تڑپھدے لنگھ پئے ہِک ہار
عاشق مِثل پتنگ دے سڑین تاوڑی مار
لگا کرم نخاس جیوں عشقے دا بازار
برہوں ڈبایا سوہنیے ادھکڑے وچار
سسی کتھے لِٹدی جنگل وچ اجاڑ
بائیے، لیلاں، ہیر نوں سَنے جلالی چار
دَھر کے سُولی عِشقدی چاڑھے وارو وار
مرزے تائیں چھڈ لئیں گِلیں ککھیں ساڑ
کھارے چڑھدی صاحباں ٹھگ کھڑی وچ بار
داج دِتا مِل ماہنیاں صاحباں دے پروار
ناوک تیراں برچھیاں تیغاں دی چھمکار
دفتر واچے درد دے رانجھے برخوردار
قصے کردا عاشقاں گل رہے سنسار
