116۔
مرزے دی روانگی
سِر توں ول وِنگ لاہ کے دیکھے پیا ہنجار
مَولی کڈھ کے گھتیا گل نیلی دے ہار
صاحباں دا چولا ویکھ کے کیتا چا لنگار
جُتی جڑی ستاریاں ٹوٹے کیتی چار
پئے نائی نُوں چھڈ کے ہو ٹُریا اسوار
نائی نُوں پوندے پولرڑے جیوں نار بدکار
117۔
مرزے تد شہباز وانگ کِیتا آہا جھٹ
پھڑ بانہوں لئیْ صاحباں نیلی پچھے گھت
صاحباں پچھے خوف تھیں رووے نِیر پلٹ
خبر ہوسی جد ماہنیاں ملسن واگاں گھت
118۔
نال نماشاں دُھولکاں مرزے گھت لئی بیل
پِڑے پڑوٹے رہ گئے جھانجھر سنے حمیل
کُپی ٹنگی رہ گئی جِس وچ عطر پھلیل
تھالی وٹنا رہ گیا بوہے کِھیوے دے میل
119۔
مقولہ شاعر
عشق بھلیرا پاتنی نہ لنگھائے گھات
اوتھے بیڑا ٹِھلیاجاون جتھے پات
بُھکھ نہ ڈھونڈے لذتاں عشق نہ پُچھے ذات
ترُٹھا جِند کوہائیندا بِرہوں دی اوہ رات
120۔
کھارے چڑھدی صاحباں کھرل کھڑیسی لاہ
نیلی دیندی چُنگیاں رکھے مساں وساہ
بھوندے رہسی آس پاس موت پوائیں گاہ
حافظ نیلی دوس کُجھ نہ کُجھ اوس گناہ
