اک دن داؤ اجیہا لگا باغ اندر چل آئے
کھا کھا باغ ویران کیتا جس شے نوں دل چاہے
دیکھ اجیہا باغ ویرانی مالی سانوں پھڑیا
بدھا نال زنجیراں سخت اجیہا کڑیا
پھڑ کھڑیا جاں پاس سمی دے تاں اُس قید کرائے
قید رہو نہ ہوگ خلاصی باجھ ڈھول تھیں آئے
تاں میں آیا پاس تہاڈے کھا کر ترس ربانا
تیرے باجھ نہیں چھٹکارا نہ کچھ اساں ٹکانا
تاں پھر رحم شہزادے آیا ہو ٹریا ہمراہی
چھڈ ٹریا گھر بار وطن نوں راج حکومت شاہی
چھوڑ وطن بے وطن مسافر سنجے مال خزانے
وسری سرت شاہی دی طرفوں پہنچا دیس بیگانے
منزل منزل پینڈا کرکے شہر دمشقت آئے
صبح صادق نوں باغ سمی دے ڈیرے آن لگائے
مالی جا سمی تے کوکے آن ہوئے فریادی
نال حقارت مجازی بن کے آن لتھے بنادی
کیہا باغ اندر اک آیا سوہنا یوسف ثانی
قیدی ہرن لیایا اسنوں صورت دا لاثانی
نام آہا اس ڈھول شہزادہ گڑھ بغدادوں آیا
روشن چند دپہرے چڑھیا باغ بہشت سجایا
