ڈھول شہزادے دا اک طوطا سندر نام سداوے
علم ہنر وچ شوخ اجیہا افلاطون کہاوے
پکڑ لیا اوہ سندر طوطا کرکے حکم ہگانا
بیٹھا نال بنایا تیرے ویکھو غضب غیبانا
چوغا چوری بند کرائی ترس مرے بن پانی
تڑفے تے کرلاوے اوہو عاجز جان نمانی
چوری مکھن کھاون والا کس قضیے مونہہ آیا
آکھ نہ بھیجی موت جنابوں ریا بار کھدایا
سختی دیکھ اجیہی ظالم موت کدی نہ آوے
تختوں جاں زمین ڈھٹھے دیکھیا مول نہ جاوے
زلک اماماں نالوں دونی بہت ایہناں نے کیتی
دولت راج حکومت ساری اس کانے کھوہ لیتی
اگلا فرش حکومت والا سبھ کجھ پکڑ اٹھایا
حکم اتے سدھ ضرب حکومت اپنا آپ چلایا
اگوں طوطا رو رو کردا دل دے اندر جھیڑے
یا رب خبر ڈھول دسیں دیس وطن ہے کیہڑے
مائی سنیاں بچن اجیہا ڈھول میرے دا طوطا
کہندی خط توں لے جا میرا توں کس نال پروتا
کہندا تیرے نال بنایا ترس مویا بن پانی
دسیں حال حقیقت اپنا آکھ سنائیں کہانی
رو رو حال سناون لگی کردی گریا زاری
پہنچ طوطیا جلد ڈھول تے بنی مصیبت بھاری
طوطا کہندا ہولی ہولی اُچی بول نہ مائی
کھول رسی توں پیر میرے تھیں پہنچاں دیس پرائے
