رستے وچ ملنا ڈھول بادشاہ نوں
طوطا شہروں باہر آیا تھوڑی منزل جاوے
اک موذی دشمن اے خبر احمد تیک پچاوے
کہندا ظالم احمد اگے میں جسوس کہاواں
جو کجھ خبر پوشیدہ آہی میں سبھ آکھ سناواں
تیرا راج اجیہا سانوں کیویں کیویں ہتھ آیا
ڈھول سنیندا نہ مڑ آوے اس بہتا ملک لٹایا
ویکھ کِتے اوہ سندر طوطا جو پھڑ قید کرایا
لین گیا اوہ ڈھول روم تھیں ایہہ سبھ آکھ سنایا
کرو علاج کوئی اجیہا رستے اندر مارو
باز لومڑ سبھ شیر بگھیلے پکڑن نٹھے یارو
کیتی آن تیاری ظالم واؤ بدل تھیں گجے
فوجاں گھوڑے تے سبھ لشکر اگے پچھے لگے
جا لیا اوہ عاجز طوطا گھیر کھلوتے سبھے
توپاں تیر تفنگ بندوقاں دیکھ کے مارن لگے
طوطا اڈ دا اڈ دا کہندا توں سُن احمد کانے
فوجاں لشکر لے کے ٹریا اپر ایس نمانے
جیکر بڑا بہادر ہیں توں نیک ستارے والا
آ لین دے ڈھول میرے نوں پکڑ کرے مونہہ کالا
ویکھ اکھ جو لمی داڑھی ایہہ سبھ پھڑ کے توڑے
مینوں مار نہ سکیں ہرگز میں پرند اڈاری
آ مڑ باز آ اس گلوں نہ کر مول کھواری
مڑ کے سمجھ کریں لکھ توبہ اپنا آپ پچھانی
ظلم کریں تاں قہر خدا تھیں دوجی بھی اکھ کانی
دھاوا اس نمانے اتے اے بے شرم حراماں
گز اوہلے جاں پتھر ماریں واہ نیب کلاماں
توں کیوں فوجاں لشکر لے کے مینوں مارن آیا
میں کجھ اجیہی گل نہ کیتی نہ کجھ ہور گوایا
ہر گز باز نہ آیا موذی اوہ مکار حرامی
کہندا مارے باجھ نہ مڑساں مینوں بہت ندامی
آخر گھیر لیا اوہ طوطا پیش نہ کوئی جاوے
فوجاں نال کیہ وٹت آئی لک چھپ جان چھپاوے
طوطے دی جد کلمل آئی کہندا یا رب سائیں
تیرے باجھوں کوئی نہ میرا مینوں آپ بچائیں
ویری بہت اکیلا طوطا گھیر لیا وچ باراں
طوطا اک نمانا کلّا ویری لکھ ہزاراں
طوطا تک رہیا کوئی لبھے اوہلا اوٹ ٹکانا
آن بنی نوں تھاؤں نہ کوئی دیکھو رب دا بھانا
اوڑک تھک رہیا اوہ طوطا توت اُتے آ چڑھیا
دیکھے کھوڑ اجیہی ڈونگھی پکڑ دلیری وڑیا
رو رو کھوڑ اندر اوہ طوطا کردا گریا زاری
ٹال بلا اجیہی مگروں یا رب مولیٰ باری
دشمن ظالم میں تھیں ڈاڈھا میں وچ زور نہ کوئی
پکڑ لوے گا توت وڈھا کے ایہہ مندی گل ہوئی
