د۔ دوستی توڑتاں نِبھدی اے

د۔ دوستی توڑ تاں نِبھدی اے، جدوں دُوج طرفین تھیں دُور ہووے
آپس وچ کہیا اک دُوسرے دا، دوہاں دِھراں نوں جے منظور ہووے

عیب ویکھ اک دوجے تے پائے پردہ، بھاویں کِسے دے کولوں قصور ہووے
بعضے موقع تے اک تلخ ہوندا، چاہیے دوسرا نرم ضرور ہووے

سُن کے جگ دے طعنیاں بولیاں نُوں، دل کِسے دا وی نہ رنجور ہووے
ہووے دل جے دوہاں دا صاف شیشہ، پھر کیوں دوستی وچ فتور ہووے

ریہہ اوہناں دی آوندی بہت مشکل، دل جیہناں دے وچ غرور ہووے
خوش طبع کم عاجزی نال سورے، خفا خودی تھیں رب غفور ہووے

خوش طبع دی ہور شاعری

• ⟩  الف۔ ایہو کم ہے لوکاں حاسداں دا
• ⟩  الف۔اکھیاں تھیں پٹی کھول غافل
• ⟩  ب۔بہت جہان وچ تنگ ہوندا
• ⟩  ت۔ تلخ ہر اک دے نال بولیں
• ⟩  ث۔ ثابت قدم رہو نیکیاں تے
• ⟩  ج۔جیہڑا دوست وفا دار ہووے
• ⟩  ح۔حاسداں لوکاں دے لگ آکھے
• ⟩  خ۔خوار ہوسیں نال تنگ دستی
• ⟩  د۔ دوستی توڑتاں نِبھدی اے
• ⟩  ذ۔ ذکر دا جیہناں نوں شوق لگا
• ⟩  خوش طبع دی ساری شاعری