Main ik mehnatkash da bacha, man da saaf te dil da sacha
Maan da peeta dudh na poora, reh gaya mera jism adhoora
Thorre dudh vich patti paave, loriyan de de aap pilave
Oh vi si majboor vichari, faaqe tangiyan bhukaan maari
Jad apna si dudh pilandi, main wadh'da oh ghatdi jandi
Chaar gharaan de kam si kardi, pandde maanje pani bhardi
Methon waddi naal lejave, taan je cheti kam mukave
Naal menu le jaa na sakdi, jhirrkan jhambaan ton si jhakdi
Ohde ton bhande manjvave, aape kaprre dhondi jaave
Mehnatkash mazdoor piyo si, ghar ton rehnda door piyo si
Gandi jehi wasti vich rehna, naaliyan utte utthna behna
Thaan thaan ton si kurta seeta, jusse da lahu machraan pita
Vich jawani chitta jhatta, dullhya jaape farsh te aatta
Har vele si khangda rehnda, kehnda si eh uthda behnda
Dahaan saalan da ho oye putraa! sanvan naal khalo oye putraa!
Jad main chohaan saalan da hoya, jaan lai sakoole roya
Amman basta phatti le de, parrhna en main piyo nu keh de
Par abbe ne pharrya baahun, kuttda le gaya kachi raahon
Chad asaan kiya parrh ke lena, mehnatkash da mehnat gehna
Gaahkan taain chaa pharraven, tip mile te kheese pavin
Kujh te meriyan ghattan sazavan, chotti umre ghatda jaavan
Bande bhaven sat anjane, main sann sare kam te paane
Mehnatkash da bacha
Reference: Allah Mian Thalle Aa; Page 60