چڑھے شہر لاہور تھیں مار دھونسے،
سبھے گبھرو نال ہنکار تُردے
اُرے دوہاں دریاواں تے نہیں اٹکے،
پتن لنگھَے نی جا فِروزپور دے
اگے چھیڑیا نہیں فرنگیاں نے،
دُہاں دھِراں دے رُلن گے بہُت مُردے
شاہ محمدا، بھجنا رنوں بھاری،
جُٹے سورمے آکھ توں کدوں مُڑدے
