Khaid le

Khed lai meriye bholiye dhiye!
Khed lai guddiyan naal

Apniyan ziddan arriyan wi manwa lai chaar diharre
Tera raah mal baithe hoye ne kinne wakht pawarre
Kinne dukh janjaal
Khed lai khed lai cheti cheti khaid lai guddiyan naal

Wagdiyan ne us jooh wich dhiye tatiyan tatiyan luaan
Mainu daraye teriyan haasiyan jhabde e jhoon jaanan
Akh agher nu pehlan teriyan sadhran ne soun jaana
Kakhar wangon chirr ke tainu wakhtan khoh khoh khaana
Ek do hown te dassan bujhan kehrri kehrri pholan
Koi kisse di sunda nahin aithe kook rawaal
Anhe raje di nagri unj har koi kotawal
Welakh de eh chaar diharre khed lai guddiyan naal

Aurat zaat… eh jeewan painda
Thaan thaan tibbe toye
Thaan than kandde beeje hoye
Teri be fikari de leerre hossan leeran leeran
Par oh wela jadd auna ein.. aa jaana ein
Aj kyon chinta kariye
Aj kyon hauke bhariye
Khaure os wele nu saddiyan partan cha taqdeeran
Badlan jeewan chaale
Es kar ke
Toon lammiyan sochan lanbhe dhar ke
Khed lai meriye bholiye dhiye
Khed lai guddiyan naal

Reference: Jagratay, Sharif Kunjabi; 1958, Page 47 ( view source )