جد وی اُس دربارے گئے سی
کُجھ جُرمانے تارے گئے سی
اوہدے سامنے کُجھ تے دسّو
سَنگیو! کِنج گزارے گئے سی
وحشی نیھری دے وِچ ساڈے
ہتھوں یار کِنارے گئے سی
انّھی راتیں کُجھ نئیں دِسیا
کون تے کِتھے مارے گئے سی
جنّے اوکھے کم سی ایتھے
لہو دے نال سنوارے گئے سی
ایدکی مَن دے کوہجیاں اُتّوں
چّن دے ٹوٹے وارے گئے سی
ہنجُو سانبھ لیائے اخترؔ
خالی اَکھ بَزارے گئے سی
