بنا کے دریا تر کے آؤنا
مہینوال قدیم دے لائے جھنڈے
بیٹھا بیلیاں دے مان تان بھائی
تکیادار ہو ربّ تے رکھ تکیہ
دھواں پا بیٹھا مستان بیلی
رونق ویکھ فقیر دی لوک سارے
محرم حالَ ہوئے اس دے آن بیلی
جہڑے گھاٹ تے خاص ملاح آہے
سونپ بیڑیاں گھریں اوہ جان بیلی
نت دین پُچاء فقیر تائیں
دن رات جو گھریں پکان بیلی
ہور میر شکار شکار کردے
مچھی باجھ شمار بیان بیلی
حصہ پیر فقیر دا وکھ کرکے
مہینوال دی نظر ٹکان بیلی
ایپر سجناں باجھ حرام اس نوں
کھان پین تے عیش جہان بیلی
نت لا مسالڑے بُھنّ مچھی
ہووے یار دے ولّ روان بیلی
ستے وقت جاں لوک دراز تھیندے
ایپر اوس ویلے حل پان بیلی
اودھر سوہنی بھی انتظار کردی
مہینوال دی طرف دھیان بیلی
پہلے گل ملدے پچھوں کڈھ مچھی
رل کھان دوویں جانی جان بیلی
گل ملن سیتی دکھ درد جاوے
غم سول فراقَ سدھان بیلی
دکھ دور تمام ضرور تھیندے
جدوں ربّ ہندا مہربان بیلی
دوجے بھلک مہینوال بھنّ مچھی
آوے لنگھ جھناؤں طوفان بیلی
راتیں کالیاں چیر کے یار کارن
کرکے آوندا جان قربان بیلی
مل کے یار تائیں پھیر پار جاوے
بیٹھے اپنے جا مکان بیلی
فضل شاہ میاں چوری دوتیاں تھیں
کئی روز اس طور لنگھان بیلی
