ونجھیں ہاتھ جھناؤں اندھیر چڑھی
اوس رات سی ایڈ اچھال ہوئی
کچا گھڑا گداز ہو گیا سارا
واحل بھجّ گئی مندے حالَ ہوئی
گھمنگھیر چپھیر اندھیر کیتا
نال لہر قضاء پامال ہوئی
ہن آئی کے دیکھ پیاریا اوئے
جو کچھ میں نمانی دے نال ہوئی
ربّ کرے نصیب نہ دوتیاں دے
جو کجھ نال میرے مہینوال ہوئی
لکھ موج سندی پئی فوج مینوں
میتھوں ذرا نہ سرت سنبھال ہوئی
گیا پاٹ جہاز امید والا
میری زندگی خواب خیال ہوئی
سر سر لا بازی تتی کھیڈ بیٹھی
اوڑک تنّ کانے میری چال ہوئی
جہڑی سوہنی لئی فقیر ہوئیوں
چھری اجل دی نال حلال ہوئی
چھٹا تیر تقدیر دا غیب ولوں
میری جان اوئے پیاریا ڈھال ہوئی
کئی کھّ آفات جھناؤں سندی
میرے کھان کارن خوش حال ہوئی
ہائے ! ہائے ! حالَ میرا تینوں کون دسے
فریاد میری وال وال ہوئی
شالہ مرے اس گھڑا وٹیندڑی دا
جہڑی اساں وچھوڑ نہال ہوئی
میرے روح دے باز پرواز کیتا
خالی عاشقاں ہتھ دوال ہوئی
اک وار دیدار ہن آ دیویں
تیرے مکھ دی بھکھ کمال ہوئی
خونی موت دا آن غنیم لتھا
شہر عاشقاں دے ہڑتال ہوئی
مڑکے روز قیامت دے میلڑا ای
ایہو بھا اساڈڑے نال ہوئی
رجّ کیتیاں نہ تیرے نال گلاں
ساری عمر دکھ اندر جال ہوئی
ہویا سکھ نصیب نہ تتڑی نوں
ہتھوں طعنیاں جان وبال ہوئی
دل دا خون اکھیں بھر کے رونی آں میں
میرے ہنجھوآں تھیں ندی لال ہوئی
چوری ملن آیا اگے دوتیاں توں
ہن بیلیا گلّ محال ہوئی
فضل یار پیارے نوں کوکدی سی
سوہنی غوطیاں نال نڈھال ہوئی
