176
مقولہ شاعر
حافظ رل کے ماہیناں صاحباں کیتا کاج
تیغاں تیراں برچھیاں صاحباں دِتا داج
مرزا عاشق مار کے پختے کون اناج
شہرت روون پُھکنا روغن وِچ بیاج
177
مقولہ شاعر
لائی ہے سی سُکھ نوں دُکھاں خبر نہ کاء
قلم وُڑھی تقریر نوں کیہڑا موڑے چاء
کیونکر آہی بھکھدی حافظ آکھ سُناء
کُڑیاں پینگھاں چاڑھنی ساون باہر جاء
178
عاشق اتے معشوق تے ظلم کیتا ہے جَٹ
وَن تِن رُنے پکھنو دِن رات دے اَٹ
کیڈا پاڑن پاڑیا ایس کِھیوے پِڑ گھت
پون پانی ایہہ ظلم سُن وقتوں رہیا ہٹ
179
ویکھ برہوں دے کارنے راہیں رُنی بار
دُکھن جِھینگر وناں تے پیلوں دی تِرِمکار
پینجھوں وانگوں بُوٹیاں رتوں روون جھاڑ
جنڈاں لِٹاں کھولیاں ماتم دے کر ہار
180
صاحباں دی زاری
بھور قلبوتوں کنبیا ٹُر دے ویکھ سیال
پٹ پٹ کڈھے مینڈھیاں دَہیں پالے دال
سُکھ نہ سُتی نال وے لائیوں نہ چھاتی نال
آء کے نہیوں ویکھنا میں نکرمی حال
