بیڑی ڈُب جانی ادھ وچکارے
کے کسے ویکھ لیا
دویں جاواں گے مارے
چناں وے مینوں جان دے، چناں وے مینوں جان دے
نہ کر کھیڑا اَتے چھڈ میری بانہہ
گھر اڈیکدی ہونی مینوں میری ماں
ہن ہو گئی اے کویل وئے
کل ہون گے میل وئے
چناں وے مینوں جان دے، چناں وے مینوں جان دے
حوالہ: رڑے دا دُکھ؛ صفحہ 4