د۔ دوستی توڑ تاں نِبھدی اے، جدوں دُوج طرفین تھیں دُور ہووے
آپس وچ کہیا اک دُوسرے دا، دوہاں دِھراں نوں جے منظور ہووے
عیب ویکھ اک دوجے تے پائے پردہ، بھاویں کِسے دے کولوں قصور ہووے
بعضے موقع تے اک تلخ ہوندا، چاہیے دوسرا نرم ضرور ہووے
سُن کے جگ دے طعنیاں بولیاں نُوں، دل کِسے دا وی نہ رنجور ہووے
ہووے دل جے دوہاں دا صاف شیشہ، پھر کیوں دوستی وچ فتور ہووے
ریہہ اوہناں دی آوندی بہت مشکل، دل جیہناں دے وچ غرور ہووے
خوش طبع کم عاجزی نال سورے، خفا خودی تھیں رب غفور ہووے
