سوہنے جگت نظارے چھڈ کے، جانا چاہوے کون پرے
حاضر میلا حوراں بھریا، پار صراطاں کون کرے
چانن دے وچ بیٹھی چمکے، اندر ڈونگھا نھیر پیا
بلدی تے سب واری جاون، سڑ سڑ بلنا کون جرے
دو دو جاباں کھوری جاون، گل پائے سو روگ بڑے
مال سمیٹن نوں سب اپنے، پر اوہدی تھاں کون مرے
چار دناں نوں صدیاں سمجھے، جوڑے حرصی مال بڑے
اگلی گھڑی دا وارث مولا، کل دے ڈر تھیں کون ڈرے
پلّے پے گیا جو نہ منگیا، منگیا قسمت نال مِلے
کَھرے وی ساڈے کھوٹے ہو گئے، کھوٹے کرسی کون کھرے
نیکی خوبی شرم شرافت، سوہنے ہوئے وصف عطا
داج دیت لئی مال جا ناہیں، مانگ اوہدی فر کون بھرے
دیس دے گھٹے مٹی دی خشبو، ساہواں وچ انج بھری
غیراں دی خوش رنگ فضا وچ، ساجد برفاں کون ٹھرے
حوالہ: اپنا کھوج؛ کانٹی نینٹل سٹار پبلشرز لاہور؛ صفحہ 27 ( ویکھو )
