بے مُہارے سُفنے

تُوں جد وی مینوں
تُرٹے ہوئے سُفنے چوں تکدی ایں
میں ڈر جانا واں
میری تے کَلی نیندر تُرٹی سی
تے میرا ایہہ حال اے
جو دن دیہاڑے
گھر دا بھونگر نئیں ٹپیا جاندا
سَگوں
ویڑھے وچ ای ٹُھڈے کھائی پِھردا واں
تیرا تے سُفنا ترُٹیا اے
دس ہُن
تیرے ڈِگدے دی بانہہ
کون پھڑے گا
جے کر میرے وس ہووے تے میں
نیندر دے اوس موکھے دے وچ، بھٹھے دی کالی
اِٹ تُن دیاں
جِتھوں ایہہ ٹُٹ پینے سُفنے
سُکھ نال گھوک سُتی ہوئی اکھیاں چ
بِنا پُچھیاں ای آ وڑ دے نیں