سُنیں جوگیا گھبرا چھیل بانکے
نیناں کھیویامست دیوانیا وے
کنیں مُندراں کھپری ناد سنگی
گل سہلیاں تے ہتھ گانیا وے
وچوں نین ہسن ہوٹھ دسن
اکھیں مِیٹ دا نال بہانیاں وے
کِس مُنیوں کن کِس پاڑیو نی
تیرا وطن ہے کون دیوانیا وے
کون ذات ہے کاس توں جوگ لِیتو
سچو سچ ہی دس مستانیا وے
ایس عمر کیہ واعدے پئے تینوں
کیوں بھونا ایں دیس بےگانیا وے
کسے رن بھابی بولی مارئیائی
ہِک ساڑیا سو نال طعنیاں وے
وِچ تِرنجناں پوے وچار تیری
ہووے ذکر تیرا چکی ہانیاں وے
بِیبا دس شتاب ہو جیو جاندا
اسیں دُھپ دے نال مر جانیاں وے
کرن مِنتاں مُٹھیاں بھرن لگیاں
اسیں پُچھ کے ہی ٹر جانیاں وے
وارثؔ شاہ گمان نہ پویں میاں
ادی ہیر دیا مال خزانیا وے
