ہولی سہج سبھاؤ دی گل کیجے
ناہیں کڑکیے بولیے گجیے نی
لکھ جھٹ ترلے پھرے کوئی کردا
دِتے رب دے باجھ نہ رجیے نی
دھیان رب تے رکھ نہ ہو تتی
لکھ اوگناں ہون تاں کجیے نی
اسیں نظر کریے تُرت ہون چنگے
جنہاں روگیاں تے جاء وجیے نی
چوداں طبق نوکھنڈی دی خبر سانوں
منہ فقر تھوں کاسنوں کجیے نی
جیندے حکم وچ جان تے مال عالم
اوس رب تھوں کاسنوں بھجیے نی
ساری عمر ای پلنگھ تے پئی رہسیں
ایس عقل دے نال کچجیے نی
شرم جیٹھ تے سوہریوں کرن آئی
منہ فقر تھوں کاسنوں لجیے نی
وارثؔ شاہ تاں عشق دی نبض دِسے
جدوں اپنی جان نوں تجیے نی
