اُچیاں کندھاں والا گھرسی رو لیندےساں کُھل کے
ایسی واء وگائی او ربّا رہ گئی جندڑی رُل کے
چار چوفیرے درد ہنیرے ہنجُو ڈیرے ڈیرے
دُکھیارے ونجارے آ گئے کِدھر رستہ بُھل کے
یاد آئیاں کُجھ ہور وی تیرے شہر دیاں برساتاں
ہور وی چمکے داغ دِلاں دے نال اشکاں دے دُھل کے
اپنی گل نہ چھڈیں جالب شاعر کجھ وی آکھن
اپنی رنگت کھو دیندے نیں رنگ رنگاں وچ گُُھل کے
حوالہ: رات کلیہنی، حبیب جالب؛ جالب پبلی کیشنز کراچی؛ صفحہ 58 ( ویکھو )
