بولیاں

بولیاں:

لوکیں دل دے کردے ٹوٹے
وئے اکھیاں دے وار کرکے
۔۔۔
کالی رات ہجر دی لمی
تیرے باہجوں کیویں کٹ دے
...
کُڑی شکر دُپہراں ورگی
چھڈ گئی اے، سیت کرکے

تیرا پیار کیہ ہڈاں وچ رچیا
فکراں نے جند گھیر لئی
۔۔۔
سودے دلاں دے دلاں نال ہندے
موتیاں نوں کون جان دا
۔۔۔
جدوں ملنے دی رُت آئی
تے اودوں تیری چھٹی مُک گئی
۔۔۔
چُوڑے کچ دے پوا دیاں گا تینوں
آون دے وساکھی سوہنیے
۔۔۔
مینوں لگدی اے، سوکن میری
وئے نج ہونی تیری نوکری
۔۔۔
نِت پلکاں چ اتھرو پرویئے
وئے جدوں تیری یاد آوندی
۔۔۔
ڈولی جاندا اے کالجا میرا
نی ادھی راتیں کون آگیا
۔۔۔
مینوں ویکھ کے ڈیوڑھی وچ وڑھ گئی
بوہے تھانی مارے جھاتیاں
۔۔۔
کاہنوں چِت میں اوہدے نال لاواں
اوہ مردا تے مرے اڑیئے
۔۔۔
نسی پھردی ساہ نیوں آوندا
تے کیہدے اُتے دل آگیا
۔۔۔
لاڑا بن کے میں تیرے گھر آواں
نی کنکاں توں واڈھی پین دے
۔۔۔
سینہ چیر کے ویکھاواں تینوں
جے ملیں اک وار سوہنیا
۔۔۔
تینوں اپنا یار بنایا
وئے ایہو میتھوں بُھل ہو گئی
۔۔۔
چناں تیرا میرا دوش نہ کوئی
مقدراں تے گل مُک دی
۔۔۔
آ جا ونڈ لیئے دکھ سکھ سارے
نی آپاں دویں رَل مِل کے
۔۔۔
ویلھا رہندا سیں ہر ویلے
ہن کیوں نہیں چھٹی کردا
۔۔۔
پہلاں نین ملا کے دل لٹیا
ہن پھرے دند کڈھ دی
۔۔۔
سانوں کرکے اوہ یار تباہ
فر اپنا محلہ چھڈ گئی