پنجاب اداس ہے
بہت اداس !
اس باپ وانگراں
جہدے پتراں
اوہدے نام دیاں ہی
دھجیاں اڈا دتیاں!
پہلاں کسے ستّ بیگانے
پنج آب توں
کر دتا ڈھائی آب
تے رہندی کسر
اوہدے آپنیاں
ہی کڈھ'تی
ڈھائی آب نوں
کرکے زہری
وکاس دے ناں تے!
پنجاب اداس ہے
بہت اداس!
اس باپ وانگراں
جہدے پتراں
جے کیتا ہیا انقلاب دا
تاں
لاوارث لاشاں بن
اخباراں دیاں سرخیاں بن گئے !
....تے کوڑ دی کچہری چ
اجے وی رلدی اے
اس باپ دی داڑھی !
اوہدی لاچاری تے
نیاں دے ٹھگّ انجھ مسکائے
جداں ہٹلر
یہودیاں نوں گیس-بھٹھیاں چ سٹّ
شیطانی ہاسہ ہسّ سکدے !
پنجاب اداس ہے
بہت اداس !
جس دلی نوں سہاگن رکھن لئی
بنیا سدا ہی ایہہ کھڑگ بھجا
اسے دلی نے
ایہدیاں بھجیاں باہاں ویکھ
لگائے ٹھہاکے!
تے ایہدیاں دھیاں نوں
ودھوا کرن لئی
ورتائے کئی حیلے!
پنجاب اداس ہے
بہت اداس !
اس باپ وانگراں
جہدے پتر
رڑ گئے وچّ دریا نشے دے!
جہدیاں دھیاں
رہِ گئیاں بن کے
نمائش دی وستو!
جہدی زرخیز بھوئیں
بندی جائے بنجر!
جہدے ماجھے پتّ نوں
وسر گئی اپنی سورمگتی
مالوے نوں چمبڑ گئی کینسر ڈین
تے دوآبے نوں چڑھ گیا
این آر آئی ہون دا بخار!
ہن دسو بھلا!
اوہ سورما پتّ کس نوں آکھے؟
کتھوں لبھّ لیاوے
دھی دیاں اکھاں دی گواچی شرم؟
زہریلی دھرت تے کھلو
دوشت ہوا چوں
مہک کتھوں لبھے؟
پنجاب اداس ہے
بہت اداس !
سربتّ دا بھلا
منگن والا درویش
اج اپنے ہی گھر چ
ہنڈھا رہا
بے گانگی دی جون!
اوہدے سینے بلدی لاٹ
میرا بھارت مہان
دے گیت کنجھ پھیر گاوے؟
اس وچ اوہدا دوش کی
جے انقلاب تے انتر آوے؟
ہاڑھا ای پترو!
اس باپ دا ساتھ دیوو
اس کھڑگ بھجا نوں
اج تہاڈیاں بھجاواں دی لوڑ ہے!
چھویں دریا چوں نکلو
ڈھائی آب دی پڑت بچاوو!
پنجاب اداس ہے
بہت بہت اداس!
